Dag 31/woensdag 11-5-2016
Ook vanmorgen hadden we geen wekker gezet want het licht ging gisteravond om 22.15 uur uit. En dan word ik óf zelf wel tegen zessen wakker of ik word gewekt door het rusteloze gestommel van de vroege lopers.
Het ontbijt kwam weer uit onze eigen plastic tasjes en het water uit de kraan was net warm genoeg om er thee van te zetten. Voor echte noodgevallen heeft Harry nog een dompelaartje, maar we weten niet zeker of de stoppen dan heel blijven. Dus het inzetten van dat apparaat hebben we tot nu toe wijselijk achterwege gelaten.
Om 07.45 uur vertrokken we in een dikke mist vanuit Cebreiro.
Vrijwel meteen een paar klimmetjes naar de toppen van de Alto San Roque op 1270 m en van de Alto do Poio op 1335 m. Dat waren meteen ook de laatste beklimmingen van betekenis, dus we kunnen wel een beetje trots zijn op onszelf. Er zijn volgens mij genoeg Spanjaarden die dit nog nooit gedaan hebben.
In het dorpje Lamas was markt en we liepen o.a. langs een slagerskraam met vleeswaren waar zelfs Ter Weele trots op zou zijn.
Daarna volgde een lange, snelle afdaling van zo'n 12 km waarbij we bijna 700 m in hoogte zakten. Tijdens die afdalingen waren er prachtige vergezichten. Ik schat dat ik dorpjes zag oplichten in de zon die toch zeker zo'n 20 km in de diepte en andere daarboven in de verte lagen. De zon kwam er bij ons net voorzichtig door maar scheen daarginds al volop.
Zo'n mooi gezicht dat ik de remmen helemaal inkneep om wat foto's te maken en om de GoPro-camera weer op m'n stuur te monteren.
In Samos bezochten we een heel oud Benedictijnerklooster, het Monasterio San Julian de Samos. Delen van dit klooster dateren uit de 11e en 12 eeuw, maar het werd al gesticht in de 6e eeuw. Sinds 960 bieden de monniken onderdak aan pelgrims. Dat gebeurt nog steeds in een apart deel van het klooster. Geweldig om in zo'n monumentaal oud gebouw rond te lopen! Jammergenoeg was de monnik die ons rondleidde alleen de Spaanse taal machtig.
Onze lunch (weer uit onze plastic zak) gebruikten we in de zon, tegen een muur aan de achterzijde van het klooster. Daar is nu die aubergue gevestigd en we mochten gebruik maken van hun stoelen.
Na 47 km kwamen we om 14.00 uur aan in Aubergue Credential in Sarria.
Zo weinig kilometers hebben we nog geen enkele dag gefietst, maar we voelen ons er prima bij, mochten jullie je dat soms afvragen. Ik heb vooral vandaag weer genoten van de prachtige vergezichten in dit mooie Galicische landschap
De rekenaars willen weer weten wat er vandaag als totaal afgelegd aantal kilometers op de teller staat: 2608 km.
Nog ca. 130 km voor de boeg tot onze voor komende vrijdag geplande aankomst in Santiago.
We fietsen morgen en vrijdag natuurlijk gewoon lekker door zoals al die andere dagen.
Maar 't voelt wél anders ....
Het ontbijt kwam weer uit onze eigen plastic tasjes en het water uit de kraan was net warm genoeg om er thee van te zetten. Voor echte noodgevallen heeft Harry nog een dompelaartje, maar we weten niet zeker of de stoppen dan heel blijven. Dus het inzetten van dat apparaat hebben we tot nu toe wijselijk achterwege gelaten.
Om 07.45 uur vertrokken we in een dikke mist vanuit Cebreiro.
Vrijwel meteen een paar klimmetjes naar de toppen van de Alto San Roque op 1270 m en van de Alto do Poio op 1335 m. Dat waren meteen ook de laatste beklimmingen van betekenis, dus we kunnen wel een beetje trots zijn op onszelf. Er zijn volgens mij genoeg Spanjaarden die dit nog nooit gedaan hebben.
In het dorpje Lamas was markt en we liepen o.a. langs een slagerskraam met vleeswaren waar zelfs Ter Weele trots op zou zijn.
Daarna volgde een lange, snelle afdaling van zo'n 12 km waarbij we bijna 700 m in hoogte zakten. Tijdens die afdalingen waren er prachtige vergezichten. Ik schat dat ik dorpjes zag oplichten in de zon die toch zeker zo'n 20 km in de diepte en andere daarboven in de verte lagen. De zon kwam er bij ons net voorzichtig door maar scheen daarginds al volop.
Zo'n mooi gezicht dat ik de remmen helemaal inkneep om wat foto's te maken en om de GoPro-camera weer op m'n stuur te monteren.
In Samos bezochten we een heel oud Benedictijnerklooster, het Monasterio San Julian de Samos. Delen van dit klooster dateren uit de 11e en 12 eeuw, maar het werd al gesticht in de 6e eeuw. Sinds 960 bieden de monniken onderdak aan pelgrims. Dat gebeurt nog steeds in een apart deel van het klooster. Geweldig om in zo'n monumentaal oud gebouw rond te lopen! Jammergenoeg was de monnik die ons rondleidde alleen de Spaanse taal machtig.
Onze lunch (weer uit onze plastic zak) gebruikten we in de zon, tegen een muur aan de achterzijde van het klooster. Daar is nu die aubergue gevestigd en we mochten gebruik maken van hun stoelen.
Na 47 km kwamen we om 14.00 uur aan in Aubergue Credential in Sarria.
Zo weinig kilometers hebben we nog geen enkele dag gefietst, maar we voelen ons er prima bij, mochten jullie je dat soms afvragen. Ik heb vooral vandaag weer genoten van de prachtige vergezichten in dit mooie Galicische landschap
De rekenaars willen weer weten wat er vandaag als totaal afgelegd aantal kilometers op de teller staat: 2608 km.
Nog ca. 130 km voor de boeg tot onze voor komende vrijdag geplande aankomst in Santiago.
We fietsen morgen en vrijdag natuurlijk gewoon lekker door zoals al die andere dagen.
Maar 't voelt wél anders ....
Dat je bij een bushalte stond en je strippen telde, 'genoeg voor Epe?'
Of was je daar te eigenwijs voor?
Want ja, laten we eerlijk zijn, Veluwenaren zijn van huis uit nogal eigenwijs...
(zeggen ze...)
Nee, even serieus, zó zwaar heb ik het nooit gehad. Wel baalmomenten: wéér een klim na een bocht of bij regen en wind. Maar die momenten waaiden snel over.
Eigenwijs, dus? Nee, laten we het houden op eigenzinnig ....
Geweldig wat jullie tot nu toe al hebben bereikt en wat een prestatie om na een soms barre tocht toch nog in staat te zijn Gert, om een journaal bij te houden, en dat dagelijks, en niet zomaar en flutverhaal maar zeer informatief en belangwekkend.
In zijn prachtige "Voetreis naar Rome" geeft Bertus Aafjes een definitie van het onderwerp reizen en ik neem daarvan een klein stukje over waarmee jullie het misschien eens kunnen zijn:
"Reizen, het is zijn hart losmaken
Van het anker der kleine vaart,
Om het vlot te laten geraken
Op de zeeen der wereldkaart.
Het is zijn hart van het beminde
Losrukken, fier en onbevreesd,
Om het schoner nog weer te vinden
Dan het ooit voordien is geweest"
Die twee laatste regels wens ik jullie van harte toe bij thuiskomst!!
Hartelijke groet,
Adrie
Je bijna laatste verslag gisteren gelezen. Ik zal deze proza best gaan missen. 2.608 km. op de teller, ca. 130 nog naar Compostella, 12 km. voor een welverdiende ere ronde maakt 2.750 kilometers. In mijn agenda staat april, 11, maandag, week 15. Wanneer jullie morgen aankomen zijn we bijna 4 weken verder, waar blijft de tijd." Maar tijd bestaat niet" schreef eens Jan Wolkers. " alleen de eeuwigheid" . Ik denk dat JW gelijk heeft.
Ga nog vanmiddag mijn Rabobank opdracht geven - afspraak is afspraak - om de laatste 750 kilometers aan Mwanamwenge over te maken. Leuk ook te lezen dat de twee Ria's jullie opvangen, een feest van 'herkenning' denk ik zo. Zondag met zijn vieren naar de Hoogmis? Past niet in jouw budget van € 3,-- maar als je dit mist is veel voor niets geweest. Harry ga ik, ben nu toch bezig, een stukje uit mijn destijds neergeschreven ervaring in 2008 toesturen. Het ga jullie goed tijdens de laatste 130 kilometer. Jullie past nu samen in de eeuwenlange lijst - sinds 843 - kun je best ( heel ) trots op zijn!
Hans