Dag 29/maandag 9-5-2016
9 mei 2016 - Ponferrada, Spanje
Het was vanmorgen in Astorga wel heel bijzonder dat Harry de eerste was die me feliciteerde met mijn verjaardag. Hij had zelfs nog een cadeautje: een sleutelhanger in de vorm van een klein zakmes met het opschrift Pays Basque. Bijzonder aardige geste!
Om 07.15 uur gingen we in een druilerige regen de stad in op zoek naar een ontbijtgelegenheid.
Gelukkig vonden we dat op onze route. Het ontbijt bestond uit een choco-croissant en een gewoon exemplaar + een kop thee. Veel lucht maar beter dan niets.
Later op de ochtend heb ik mijn verjaardag gevierd in een café in Foncebadón. Koffie/thee met cheesecake was de traktatie voor ons beiden.
Het hoogste punt van onze reis: Cruz de Ferro (1504 m) in Foncebadón; het was daarboven 5 graden met regen, wind en mist. Voor de rekenaars: ca. 500 m hoger dan de hoogste top in de Pyreneeën, met dát verschil dat we vandaag op een wat grotere hoogte begonnen met de klim.
Wat dat Cruz de Ferro betreft: sinds de Keltische tijden is dit een markant punt op de route voor pelgrims. Symbolisch leggen de pelgrims een deel van hun last af door het werpen van een steen op de grote hoop aan de voet van de boomstam met daarop het eenvoudige ijzeren kruis. Ook ik heb daar een steen achtergelaten die ik vanuit Epe had meegenomen.
Daarna volgde een heel snelle afdaling van van ca. 20 km die we in ca. een half uur aflegden waarbij we zo'n 1000 meter in hoogte zakten. Gevaarlijk en het was terecht dat een bergwacht ons en alle andere afdalers waarschuwde voor de risico's, ook al omdat het nog steeds een beetje regende.
Om 16.00 uur kwamen we na 61 km aan in Ponferrada.
We vonden daar de Aubergue San Nicolas de flüe.
Vandaag hoorde ik van Ria wat mijn verjaardagscadeau gaat worden: ze is komende zondag in Santiago de Compostela! Ze komt nl. samen met Harry's vrouw, Ria, naar ons toegevlogen om ons welkom te heten. Geweldig cadeau!
De schema's hier in de aubergue laten zien dat we nu nog een dikke 200 km voor de boeg hebben. Daar hebben we dus meer dan tijd genoeg voor.
Iedereen trouwens van harte bedankt voor de vele felicitaties die ik de hele morgen mijn stuurtasje hoorde binnenkomen!
Dat waren extra steuntjes in de rug!
Vanavond een veel rustiger avond dan normaal op mijn verjaardag ... Maar ja, wij moeten morgen ook vroeg weer op voor een volgende étappe.
Om 07.15 uur gingen we in een druilerige regen de stad in op zoek naar een ontbijtgelegenheid.
Gelukkig vonden we dat op onze route. Het ontbijt bestond uit een choco-croissant en een gewoon exemplaar + een kop thee. Veel lucht maar beter dan niets.
Later op de ochtend heb ik mijn verjaardag gevierd in een café in Foncebadón. Koffie/thee met cheesecake was de traktatie voor ons beiden.
Het hoogste punt van onze reis: Cruz de Ferro (1504 m) in Foncebadón; het was daarboven 5 graden met regen, wind en mist. Voor de rekenaars: ca. 500 m hoger dan de hoogste top in de Pyreneeën, met dát verschil dat we vandaag op een wat grotere hoogte begonnen met de klim.
Wat dat Cruz de Ferro betreft: sinds de Keltische tijden is dit een markant punt op de route voor pelgrims. Symbolisch leggen de pelgrims een deel van hun last af door het werpen van een steen op de grote hoop aan de voet van de boomstam met daarop het eenvoudige ijzeren kruis. Ook ik heb daar een steen achtergelaten die ik vanuit Epe had meegenomen.
Daarna volgde een heel snelle afdaling van van ca. 20 km die we in ca. een half uur aflegden waarbij we zo'n 1000 meter in hoogte zakten. Gevaarlijk en het was terecht dat een bergwacht ons en alle andere afdalers waarschuwde voor de risico's, ook al omdat het nog steeds een beetje regende.
Om 16.00 uur kwamen we na 61 km aan in Ponferrada.
We vonden daar de Aubergue San Nicolas de flüe.
Vandaag hoorde ik van Ria wat mijn verjaardagscadeau gaat worden: ze is komende zondag in Santiago de Compostela! Ze komt nl. samen met Harry's vrouw, Ria, naar ons toegevlogen om ons welkom te heten. Geweldig cadeau!
De schema's hier in de aubergue laten zien dat we nu nog een dikke 200 km voor de boeg hebben. Daar hebben we dus meer dan tijd genoeg voor.
Iedereen trouwens van harte bedankt voor de vele felicitaties die ik de hele morgen mijn stuurtasje hoorde binnenkomen!
Dat waren extra steuntjes in de rug!
Vanavond een veel rustiger avond dan normaal op mijn verjaardag ... Maar ja, wij moeten morgen ook vroeg weer op voor een volgende étappe.
De vooruitzichten zijn goed op deze dag: nog 200 km en aan het eind van de rit staan de Ria's jullie op te wachten. Wauw.
Hopelijk knapt het weer nog iets op, dat maakt het laatste traject toch een stuk plezieriger. Succes met de laatste loodjes.
Voor mij een goed excuus om vanavond het glas te heffen. Proost.
Iedere keer weer een boeiend verteld verhaal, waarvan ik dagelijks geniet.
De laatste loodjes blijf ik met veel plezier volgen.
Een rustige verjaardag gehad,dus nu maar weer op de pedalen.
De laaste kilometers. Het gaat vast goedkomen.
Groeten en succes.
Een bijzonder onderdeel van je pelgrimstocht lijkt me.
Ben je nu 1 jaar ouder en 5 jaar wijzer vanwege de bezinning, het relativeren, de hele ervaring, het doorzettingsvermogen, enz., enz., enz. ?
Succes en houd moed, want je weet: de laatste loodjes.....
Ria en Hans