Dag 25/donderdag 5-5-2016
Ik werd vanmorgen om 05.30 uur wakker door de vroege lopers. In de halfdonkere kamer zag ik ze als zombies rondstrompelen, in hun rugzakken graaien en hun voeten insmeren en intapen. Dit was de eerste keer dat ik dacht: "Waarom blijf ik niet gewoon nog een uur liggen? Weer dat gedoe met inpakken, fietsen laden en zo".
Ik wist dat dat gevoel over een kwartier voorbij zou zijn, dus vooruit dan maar weer.
In deze auberge was geen ontbijt en dus namen we een stuk van ons overgebleven stokbrood van de vorige dag met was restanten van onze smeerkaas.
En zo zaten we om 06.45 op de fiets. Licht aan want de zon was nog bezig op te komen. Gelukkig eerst redelijk vlak terrein, tenminste alles onder Knobbelhoogte (insiders weten dat dit onze lokale heuvel in de buurt van Epe is).
Ik heb het wel vaak over de hellingen, realiseer ik me, maar dat is ook het lastigste van deze reis, dus ja ......
Een paar tips voor het nemen van hellingen:
- geniet nooit van de omgeving tijdens
het klimmen. Dat leidt maar af. Doe
dat slechts tijdens de afdaling.
Geniet tijdens het klimmen alleen
van het metertje asfalt vóór je. Je
trekt je als het ware aan dat stukje
bitumen omhoog. Écht, het werkt!
- kijk tijdens het klimmen niet
omhoog om te zien waar de top
is. Dat is nl. altijd verder dan je denkt
en hoopt. Dus dat demotiveert alleen
maar.
Ik ben een beginneling maar leer snel!
Nog een laatste mededeling voor fietsers in deze omgeving: de aangekondigde felle klim over 700 m in Castrillo del Valle is inderdaad 14%.
Het vervolg naar Burgos was vlak en was snel te fietsen.
Druk verkeer in Burgos, uitkijken want het was daar net de ochtendspits toen we de stad binnenfietsten.
Om 08.45 uur kwamen we aan bij de beroemde kathedraal.van Burgos, een pracht bouwwerk uit de 13e eeuw.
Natuurlijk hebben we de kathedraal van binnen bekeken ondanks het feit dat daarvoor betaald moest worden.
Om 12,00 uur reden we de stad weer uit nadat we natuurlijk de dagelijkse boodschappen hadden gedaan.
Onze lunch was op een bankje in Villagonzalo. Dat bankje staat aan de de Calle Vincente en wie daar een beetje bekend is, weet dat het daar behoorlijk afloopt.
Toen één van ons tweeën dan ook de zak met sinaasappels uit z'n handen liet glippen, zag je daar het volgende tafereel. De vier vruchten rolden netjes twee aan twee de weg op. De perfecte rondingen van de sinaasappels en de zwaartekracht deden hun werk. 't Is dat Harry, met de plastic zak nog in z'n handen, heel snel reageerde, anders waren ze zo de kruisende voorrangsweg opgerold.
Om 16.30 uur bereikten we na 73 km het plaatsje Hontanas (56 inwoners).
In de Auberge San Guan was nog plek voor ons.
En terwijl ik dit blog tik, liggen de 13 man/vrouw om me heen al in diepe rust.
Morgen is er een nieuwe dag. Jullie lezen er morgen weer over.
Ik wist dat dat gevoel over een kwartier voorbij zou zijn, dus vooruit dan maar weer.
In deze auberge was geen ontbijt en dus namen we een stuk van ons overgebleven stokbrood van de vorige dag met was restanten van onze smeerkaas.
En zo zaten we om 06.45 op de fiets. Licht aan want de zon was nog bezig op te komen. Gelukkig eerst redelijk vlak terrein, tenminste alles onder Knobbelhoogte (insiders weten dat dit onze lokale heuvel in de buurt van Epe is).
Ik heb het wel vaak over de hellingen, realiseer ik me, maar dat is ook het lastigste van deze reis, dus ja ......
Een paar tips voor het nemen van hellingen:
- geniet nooit van de omgeving tijdens
het klimmen. Dat leidt maar af. Doe
dat slechts tijdens de afdaling.
Geniet tijdens het klimmen alleen
van het metertje asfalt vóór je. Je
trekt je als het ware aan dat stukje
bitumen omhoog. Écht, het werkt!
- kijk tijdens het klimmen niet
omhoog om te zien waar de top
is. Dat is nl. altijd verder dan je denkt
en hoopt. Dus dat demotiveert alleen
maar.
Ik ben een beginneling maar leer snel!
Nog een laatste mededeling voor fietsers in deze omgeving: de aangekondigde felle klim over 700 m in Castrillo del Valle is inderdaad 14%.
Het vervolg naar Burgos was vlak en was snel te fietsen.
Druk verkeer in Burgos, uitkijken want het was daar net de ochtendspits toen we de stad binnenfietsten.
Om 08.45 uur kwamen we aan bij de beroemde kathedraal.van Burgos, een pracht bouwwerk uit de 13e eeuw.
Natuurlijk hebben we de kathedraal van binnen bekeken ondanks het feit dat daarvoor betaald moest worden.
Om 12,00 uur reden we de stad weer uit nadat we natuurlijk de dagelijkse boodschappen hadden gedaan.
Onze lunch was op een bankje in Villagonzalo. Dat bankje staat aan de de Calle Vincente en wie daar een beetje bekend is, weet dat het daar behoorlijk afloopt.
Toen één van ons tweeën dan ook de zak met sinaasappels uit z'n handen liet glippen, zag je daar het volgende tafereel. De vier vruchten rolden netjes twee aan twee de weg op. De perfecte rondingen van de sinaasappels en de zwaartekracht deden hun werk. 't Is dat Harry, met de plastic zak nog in z'n handen, heel snel reageerde, anders waren ze zo de kruisende voorrangsweg opgerold.
Om 16.30 uur bereikten we na 73 km het plaatsje Hontanas (56 inwoners).
In de Auberge San Guan was nog plek voor ons.
En terwijl ik dit blog tik, liggen de 13 man/vrouw om me heen al in diepe rust.
Morgen is er een nieuwe dag. Jullie lezen er morgen weer over.
Ik zie op dit moment 'maar 'twee reacties. Daarom : hier is nummer 3.
Nog steeds - zo lees ik - onverdroten op weg naar Compostella. Ook via de mooie stad Leon? Ook daar staat een knoert van een Kathedraal.
Jullie zult als je weer in Epe terug bent wel moeten wennen aan de 'GROTE' kerk in Epe.
Pas toch maar goed op met sinaasappels. De hellingproef? Hier op mijn balkon heb ik het uitgetest. Het werkt bij mij anders, maar . . . het zijn dan ook PERS sinaasappels uit Marocco. Tip: neem i.p.v sinaasappels kromme bananen!
Vandaag van Hontana's naar . . . .? Lees het vanavond voor het slapen gaan wel welk klooster o.i.d. het vanmiddag geworden is. Zal jullie 'krant'absoluut gaan missen. en . . . wie schrijft die blijft! (fietsen)
groet , ook aan Harry